Ресми жаңа жылға дайындық қазір республикамызда дүрілдеп басталып кетті. Далада да, қалада да, теледидарда да, әлемжелілерде де Аяз атаны көресің. Оны балаларымыз әулиедей көреді. Олар үшін Аяз ата бәрін жасай алады. Біздің ұлттық құндылықтарымызға бұл жат нәрсе. Аяз ата – орыстың шалы. Кейде мұрны қызарып, «ақаңды» да ішіп, теңселіп жүреді. Бірақ жарнама күшті. Өзіміздің төл жаңа жылымыз – Наурыз – бұлай жарнамаланбайды. Әсіресе біздің күйіп кететініміз – Тәуелсіздік күніміз осы жаңа жылдың тасасында қалады.
Міне, ұлы мерекемізге он шақты күн қалды, ол туралы ләм-мим деп ештеңе айтылмай отыр. Жылда осылай. Жылда айтамыз, ескертеміз. «Баяғы жартас – бір жартас»... Өзінің ұлы мерекесін Үкіметіміз жарқыратып көрсетуі тиіс қой. Біле білген адамға кейінгі ұрпағымыз үшін бұл зор тәрбие емес пе? Тәрбие болғанда қандай! Неге біз өзімізді, өз ұлттық құндылықтарымызды көтермейміз? «Алдымен өзіңді жарылқа» дейді емес пе бабаларымыз. Жаңа жылды Тәуелсіздік мерекесінен кейін жарнамаласын. Осыны Үкіметіміз дереу қолға алып, шыршаның тасасынан Тәуелсіздік күнін алып шықсын. Біздің де, халықтың да талабы – осы!
Ертай АЙҒАЛИҰЛЫ
